Ĉe la pordo de justeco

Mi eniris la juĝejon. Mi pepas ĉe la metaldetektilo. La gardistoj streĉiĝas, mi elprenas ĉion el la poŝoj. Ankoraŭ pepas. Mi demetas la okulvitrojn, la skribilon, la Bluetooth-aŭdilon. Ankoraŭ pepas. Profunde pripensante, mi montras al la gardistoj la zonbuklon kaj la telefonujon kun magnetaj fermiĝoj. La gardistoj suspekteme ekzamenas la zonon kaj fine permesas al mi trapasi.

En la lifto, remetante la aferojn en la poŝojn, mi malkovras — malantaŭ la telefonujo ĉe la zono — faldeblan kontraŭdinosaŭran tranĉilon, kiun mi forgesis lasi hejme…